Zagroda Czernikiewiczów jest punktem etnograficznym należącym do Muzeum Wsi Kieleckiej, zachowanym in situ, czyli w oryginalnym miejscu. Jest doskonałym przykładem  architektury małomiasteczkowej. W skład zagrody wchodzą budynek mieszkalny, budynki gospodarcze i wozownia z 1809 roku budynki mieszkalne z lat 1870 i 1920, oraz  zamykające podwórze od ul. Św. Ducha drewniane ogrodzenie. Budynki zbudowane są z drewna jodłowego, a pokrycie stanowi gont.

Założona została 1809 roku przez Jana Czernikiewicza - gospodarza posiadającego 34 morgi gruntu. Wtedy też powstało założenie w kształcie podkowy z jednoizbowym domem, posiadającym przejazd przez sień, stajnią, oborą, chlewikiem, cielętnikiem, przejezdną wozownią i wiatą. Po ojcu gospodarkę przejął syn Wincenty (1827-1900) a następnie Jan (1850 - 1914), który w latach 70-tych rozbudował dom, dobudowując od wschodniej, szczytowej ściany kolejną izbę, z niezależnym wejściem od północy.

Syn Jana - Władysław powiększył okno w elewacji frontowej oraz dodał nowe okno w elewacji północnej, zmniejszył wielkość pieca grzewczego i wstawił drewnianą podłogę, zamiast dotychczasowej polepy. W latach dwudziestych, rozebrana zostaje wiata, a na jej miejsce wybudowane zostają dwie izby. Pogarszająca się sytuacja materialna i koniecznośc spłacania pięciorga rodzeństwa zatrzymała dalszą modernizację zagrody.

• 
• 
• 
• 
•