Zebranie założycielskie zorganizowano 30 stycznia 2021 roku. Pandemia przeszkodziła w dalszych działaniach dla rejestracji tego Stowarzyszenia. Stowarzyszenie ostatecznie zostało zarejestrowane dopiero w sierpniu 2021 roku. Rozpoczęło oficjalnie swoją działalność. Wybrano zarząd Stowarzyszenia.
Celem Stowarzyszenia jest uzyskanie jedności społecznej mieszkańców wsi Tarczek i osób z najbliższej okolicy oraz pozyskanie licznych sympatyków tej wsi, głównie tych, mających rdzenne pochodzenie.
Pierwszym z zadań była współorganizacja festynu rodzinnego, promującego szczepienia przeciw covid-19. Na tę okoliczność Franciszek Dobrucki wydał drugą książkę o swoim rodzinnym Tarczku, w której zawarł wspomnienia i wiersze. Dochód ze sprzedaży tej książki w całości przeznaczył na cele statutowe Stowarzyszenia.
Jednym z zadań na najbliższy czas jest poznanie miejsc historycznych na terenie Tarczka przez członków Stowarzyszenia, promocja twórczości Franciszka Dobruckiego oraz zbieranie i prezentowanie starych fotografii.
Założyciele Stowarzyszenia
W zebraniu założycielskim uczestniczyli: Franciszek Dobrucki, Marianna Dyk, Stanisława Kiljan, Stanisław Dyk, Irena Dyk, Kazimierz Sitek, Zofia Ponikowska, Ewa Wiecha, Michał Sokalski, Anna Sokalska, Elżbieta Zimnicka, Anna Trepka, Andrzej Trepka, Anna Libuda, Ewa Rachtan, Jadwiga Kwiecińska, Wiesław Milanowski, Anna Ulińska, Bogusław Sitek, Robert Strąk, Szymon Wojteczek, Teresa Sobczak.
Prezesem Stowarzyszenia został Czesław Iłowski, Anna Ulińska jest skarbnikiem, Teresa Sobczak – sekretarzem, bracia Kazimierz Sitek i Bogusław Sitek zostali członkami Zarządu.
Dwa lata wcześniej zostało zorganizowane spotkanie autorskie w filii biblioteki w Tarczku, w którym uczestniczyli mieszkańcy Tarczka i sąsiednich wsi oraz osoby wywodzące się z tej miejscowości, między innymi profesor Stanisław Głuszek, jest rektorem Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, Franciszek Dobrucki, autor książki o Tarczku.
Na tym spotkaniu padła propozycja o potrzebie powołania Stowarzyszenia Miłośników Wsi Tarczek, aby bogatą historię wsi i jej mieszkańców prezentować następnym pokoleniom.
